Biolodzy zauważyli interesującą zależność w fizycznej budowie małp szeroko rozpowszechnionych w krajach Ameryki środkowej oraz południowej zwanych wyjcami. Gatunek ten to jedne z najgłośniejszych zwierząt świata.
Samce wyjca są w stanie wyć z taką głośnością, iż słychać je w promieniu kilku kilometrów. Im mocniejszy dźwięk wydaje samiec, tym większe wzbudzi zainteresowanie samic. Moc głosu konkretnego gatunku wyjca zależy od jego worka krtaniowego. Jest to przekształcona kość gnykowa. Różnice w wielkości rezonatorów pomiędzy różnymi gatunkami wyjców mogą być bardzo duże, dochodzą nawet do czternastokrotnej.
Badacze z Uniwersytetu w Cambridge chcieli zbadać skąd biorą się te różnice. Podczas swych badań znaleźli jeszcze jedną część ciała, która ma różną wielkość u różnych gatunków wyjca. Chodzi o jądra. Różnice w wielkości tej części ciała mogą być nawet sześciokrotne. Dodatkowo okazało się, iż im mniejsze są jądra, tym większy jest worek krtaniowy, a co za tym idzie silniejszy głos samca.
Wnioskować z tego można, iż różne gatunki wyjców obrały różne drogi ewolucji, mówiąc kolokwialnie albo poprzez krzyk albo poprzez jądra. Wybór drogi związany jest z rodzajem życia w stadzie. Te gatunki wyjców, w których samce mają gromadę samic tylko dla siebie mają potężne głosy. Zaś te żyjące w stadach o dużej liczbie samców zamiast donośnych głosów mają większe jądra.
